Ontmoetingsproject voor vrouwen

Sociaal
25 januari 2023

Bulgaarse vrouwen uit Transvaal organiseren activiteiten in de kantine van de sporthal. “Zo kun je elkaar helpen en blijf je niet alleen thuis’.

Net als Hristina Halilhodzha komt Petya Dimitrova uit Bulgarije. Petya woont vier jaar in Nederland. Ze spreekt de taal goed. Vol trots vertelt ze dat ze naar school gaat. Samen met Hristina maakt ze deel uit van een vrouwen­groep die allerlei activiteiten organiseert voor buiten­landse vrouwen in Transvaal, zoals bingo, een ontbijt en dansfeesten. Zelf komen Petya en Hristina ook met ideeën, zoals voorlezen voor kinderen of het organiseren van sportuurtjes voor de kinderen in de sporthal. “Ze kunnen niet buiten spelen als straks de winter komt”, vindt Hristina. “En het is goed om contact te maken met andere kinderen”, vult Petya aan. Want contact, daar draait het om en daar helpt de groep enorm bij. “Wij zijn allemaal buitenlandse vrouwen en zo kun je elkaar ontmoeten, met elkaar praten en blijf je niet alleen thuis”, legt Petya uit. “Als je een probleem hebt, kun je elkaar helpen. We zien zo ook wat van de buiten­wereld. En het is belangrijk voor onze kinderen, want zo leren ze de Nederlandse taal.”

Onmisbaar

Op de koffieochtenden worden ideeën besproken. “We kijken naar het aanbod in de wijk en als het er niet is, hoe wij dat dan kunnen organiseren”, vertelt Bettina Simdorn. Maar het gaat over meer dan activiteiten. De groep is namelijk ook onmisbaar in het wegwijs maken in de spelregels van de Nederlandse samenleving. Petya had bijvoorbeeld een vraag over wat wel en niet mag in Nederland. “Dus hadden we de wijkagent uitgenodigd. Zo leer je snel op een laagdrempelige manier de leefregels”, legt Bettina uit. Een jaar geleden zette ze een soortgelijk project op voor mannelijke arbeids-migranten in Transvaal. “Het is altijd mijn doel geweest dat de wijkbewoners met elkaar iets moois creëerden. Dat werd werkelijkheid en dat komt door de mensen zelf.”

Eén van die mensen die daarbij helpt is veldwerker Ercan Tokmak. Een jaar geleden was hij vrijwilliger, nu is hij vaste medewerker bij het project. “Er zijn meer stappen gemaakt”, vertelt hij over zijn ervaringen met de mannengroep. “Dankzij het project kwamen veel bewoners bij elkaar die met vragen zaten en veel regeltjes niet wisten. Als iemand bijvoorbeeld een matras wilde weggooien, gebeurde dat door zo maar op straat te gooien in plaats van een afspraak te maken bij de gemeente. Ik help mensen met hun papierwerk en ik weet waar ik ze naartoe kan sturen als ze een bepaalde vraag hebben. Het is goed voor de verbinding in de wijk. Als ze wat nodig hebben, komen ze nu zelf ook bij elkaar. En als het echt niet lukt, komen ze naar mij. De mannen-en vrouwengroepen groeien. Het doel is dat ze uiteindelijk op eigen benen staan en ze zelf weten waar ze heen kunnen als ze wat nodig hebben.” Ondertussen blijven de groepen hulp bieden aan nieuwkomers. “Vorige week was er een nieuwe dame die ne twee weken in Nederland was”, vertelt Bettina. “Ze wilde Nederlands leren. De week erop kwam iemand van Buurthuis Mandelaplein om te vertellen hoe.”

Wie

Jongeren
Volwassenen
Senioren