BRONNEN VAN GELUK
Mijn Naam is Devanand Rambharose ( Ayurvedisch Massage & Pancha Karma Therapist / Yoga Docent ). De komende tijd schrijf ik een keer per maand een blog, waarin ik telkens een ander vers uit de Bhagavad Gita vertaal en toelicht. Zo probeer ik een brug te slaan tussen de kennis uit Het antieke India en onze moderne maatschappij.
Vandaag wil ik met u hebben over de bronnen van geluk zoals dat is beschreven in hoofdstuk 5 vers 24 van de Bhagavad Gita..
Maar eerst wil ik u een verhaal over een zwarte Kraai vertellen.
Er was eens een zwarte kraai en die leefde een heel erg gelukkig leven in een bos. Maar op een dag zag de kraai een witte Zwaan en dacht in zichzelf “Deze Zwaan is zo wit en Ik ben zo zwart. Deze Zwaan moet wel de gelukkigste vogel van de hele wereld zijn.
De Kraai vertelde de Zwaan hoe hij over hem dacht, waarop de Zwaan antwoordde: Eigenlijk voelde ik mijzelf inderdaad de gelukkigste vogel van de wereld totdat ik een Papegaai zag. De Papegaai heeft twee kleuren terwijl ik slechts een witte kleur heb. Ik ben van mening dat de Papegaai de gelukkigste vogel van de wereld is en niet ik”.
Hierop benaderde de Kraai de Papegaai en vertelde hem dat hij en de zwaan dachten dat de Papegaai de gelukkigste vogel van de creatie was. Waarop de Papegaai antwoordde; “Ik leefde een heel erg gelukkig leven totdat ik de Pauw zag. Ik heb slechts twee kleuren, terwijl de Pauw zoveel mooie kleuren heeft. De Pauw is de kleurrijkste vogel die ik ooit heb gezien. Ik denk dat de Pauw de gelukkigste vogel van ons allemaal is”.
De Kraai vertrok en ging op bezoek bij de Pauw, die een gekooid leven in de dierentuin leidde. Eenmaal daar aangekomen zag hij dat honderden mensen de Pauw stonden te bewonderen. De Kraai wachtte geduldig af en na sluitingstijd benaderde hij de Pauw en zei “Mijn beste Pauw, Jij bent zo mooi, en elke dag komen honderden mensen jouw bewonderen. Terwijl mensen mij wegjagen zodra ze mij waarnemen. Ik denk dat jij de gelukkigste vogel op deze planeet bent.
De Pauw antwoordde “Ik dacht altijd dat ik de mooiste en de gelukkigste vogel van alle vogels was. Maar vanwege mijn schoonheid, zit ik vandaag gevangen in deze dierentuin. Tijdens mijn lange verblijf in deze dierentuin heb ik om mij heen gekeken en de dierentuin heel goed bestudeerd. Ik ben tot conclusie gekomen dat de Kraai de enige vogels is dit hier niet in een kooi gevangen zit.
En in de afgelopen dagen ben ik gaan denken dat als ik een kraai was geweest, ik dan overal gelukkig zou kunnen rondvliegen”.
Beste vrienden: We maken onnodige vergelijkingen met anderen en worden daardoor erg verdrietig van. Wij waarderen niet wat god/de natuur ons geschonken heeft. Wij accepteren en waarderen ons zelf niet, zoals we zijn. En dit ( onze denkwijze ) lijdt tot een vicieuze cirkel van verdriet.
Mijn vraag aan een ieder is denk hierover na en probeer voor jezelf de volgende vraag te beantwoorden. Moeten we niet leren om te accepteren om wie we zijn, wat we hebben en er mee gelukkig te zijn? En niet ongelukkig zijn om wat we niet hebben?
Want besef wel dat er altijd iemand zal zijn die meer of minder heeft, sterker of zwakker is, rijker of armer is, meer of minder presteert, dan jou. En dat de aller gelukkigste mensen op deze aarde tevreden zijn met wat zij hebben.
Laten we nu eens lezen wat de Bhagavad Git ons hierover leert.
योऽन्त:सुखोऽन्तरारामस्तथान्तज्र्योतिरेव य: ।
स योगी ब्रह्मनिर्वाणं ब्रह्मभूतोऽधिगच्छति ।। 24
yo ’ntaḥ-sukho ’ntar-ārāmas, tathāntar-jyotir eva yaḥ
sa yogī brahma-nirvāṇaṁ, brahma-bhūto ’dhigacchati
Wie innerlijk gelukkig en actief is, wie vreugde ervaart in zichzelf en een innerlijk doel heeft, is werkelijk de volmaakte mysticus. Hij vindt bevrijding in de Allerhoogste en uiteindelijk bereikt hij de Allerhoogste.
Na Arjun te hebben geïnstrueerd over de noodzaak om de impulsen van verlangen en woede te weerstaan, onthult Shri Krishna de geheim om dit te beoefenen. De woorden Yo’ntah Sukho betekenen “iemand die innerlijk gelukkig is”. Er is een soort van tijdelijke geluk dat we krijgen van externe objecten en een ander permanente soort geluk dat we van binnen ervaren wanneer we de geest in god/ spiritualiteit onderdompelen. Zolang we geen geluk van binnen ervaren, zullen we nooit in staat zijn om de externe verleidingen definitief te weerstaan.
Maar wanneer de gelukzaligheid van god/ spiritualiteit in het hart begint te stromen, dan lijken de vluchtige uiterlijke genoegens in vergelijking daarmee triviaal en zijn ze gemakkelijk te verbannen/ te beheersen.
Met mijn blog wil ik u vragen om over het advies van Shri Krishna na te denken en voor uzelf te bepalen wat uw bron van uw geluk is. Is uw bron van geluk Extern of Intern?
Stichting YogaShishya